Ένα από τα σταθερά μοτίβα της παγκοσμιοποίησης είναι η εισαγωγή του τρίτου κόσμου μέσα στον πρώτο. Αυτό στη δική μας ιστορική εμπειρία μας φαίνεται πρωτοφανές, ενώ στην ουσία κατά τη διάρκεια των μοντέρνων χρόνων, πρωτοφανής ήταν η δική μας ιστορική εμπειρία. Καθ’ όλη τη διάρκεια του 19ου αιώνα το μεγαλύτερο κομμάτι της δύσης ήταν “τρίτος κόσμος” και το μεγαλύτερο μέλημα των προοδευτικών ελιτ ήταν με ποιο τρόπο θα ελεγχθεί αυτός ο όχλος.